Segunda semana: Quito & Banos, Ecuador

Ola Chicos!

Maandag 14 november – Quito, Ecuador
Mijn tweede en laatste week Spaanse les stond op het programma. Waar ik in de 1e week les had van Wagner, daar had ik nu samen met Carolina (Canadese, oninteressant) les van Gonzalo, een oerdegelijke wat oudere Ecuadoriaan met overduidelijk veel levenservaring. In de Spaanse lessen gingen we de week door met de verleden tijd en diverse vormen daarvan. Omdat het horen van Spaans schijnt te helpen, hebben we ook iedere dag een deel van een Colombiaanse film gekeken. En, hoe kan het ook anders, ging het over drugs… Dat hielp toch wel. Met de dag praat je toch wat makkelijker en wordt je vocabulaire groter. Al ligt daarin nog steeds de grote uitdaging. In de middag nog een voetbal aangeraakt (na 15 min. volle bak helemaal aan gort).

Dinsdag 15 november – Quito, Ecuador
DE grote dag was aangebroken! De absolute kraker Ecuador contra Peru waar iedere gezond denkende Ecuadoriaan naar uit kijkt moest worden gespeeld. Ik kreeg er zelfs voor 2 uur vrij voor van school. Want de kwalificatiewedstrijd voor het WK (Brazilie, 2014) begon om 16.00u, maar op advies van Mary moesten we er echt om 12.00u zitten. Dit was de 4e kwalificatiewedstrijd van Los Monos (de apen) en zeer waarschijnlijk nu al de meest beladen. Peru (Los gaccinas, de kippen) en Ecuador hebben nogal een wilde geschiedenis, m.n. over het verdelen van land in de vorige eeuw. Daarvoor zijn diverse oorlogen gevoerd. Dit was te merken aan het publiek en de hoeveelheid politie. Er liepen Ecuadorianen rond met kippenkoppen aan een touwtje en was vooral het oeroude nummer “Poro popo, El que no saltas es un Peruano maricon” (vrij vertaald: Wie niet springt, is een Peruaanse homoseksueel) bijzonder populair. Maar ook meer vriendelijke het “Vamos Ecuatorianos, esta tarde, tenemos que ganar!” (Kom op Ecuadorianen, we moeten winnen”) had ik al gauw onder de knie. Chaos bij begin van de wedstrijd. De aanwezige hitte werd nog ‘ns vergroot door vuurwerk en hossende mensenmassa. De 1e helft niet om aan te zien. Weinig kansen, matig positiespel en gewoon niet kunnen voetballen, zorgden voor 0-0 bij rust. In de 2e helft domineerde Ecuador volledig en men ging los (en dan bedoel ik leip-los) bij de 1-0 door niemand minder dan Edison Mendes (ex-PSV, dan weer jammer). Bij de bevrijdende 2-0 (door Benitez) ging het bier niet door de kelen, maar over de cabezas (hoofden) en was het feest compleet. De lichte relletjes en diverse valpartijen vanuit de tribune (met 1 dode als gevolg) maakte deze Zuid-Amerikaanse klassieker compleet. Na afloop pizza en nog een Trivia-night in een Ierse pub meegepikt.

Woensdag 16 november - Quito, Ecuador
School en relaxen na vorige dag. Bijzonder goede lasagna gehad bij Casa di Queso en de rest van de dag wat Spaans geleerd.

Donderdag 17 november – Quito, Ecuador
Een avondje niet stappen doet wonderen. Fris en fruitig weer in de schoolbanken om 8.30u. Dit keer een minder luxe lunch bij lokaal restaurantje en aan de gesuikerde vijgen met mozzarella (typisch). Kosten: 2,- voor volledige maaltijd. Het idee was om met z’n allen te gaan bowlen in Quicentro, een van de grootste malls in Quito. Maar omdat er een toernooi aan de gang was, dan maar een Beatles-bar in en de avond geeindigd in de Attic-bar. Weer vroeg naar huis (3.00u… zucht) want er stond examen op het programma op vrijdag!

Vrijdag 18 november – Quito, Ecuador
Examen dus… en dat met een Chuchaqui (tsjoetsjakie = kater in het Quichua)! Nou, die gedaan. Had wel aardig wat fouten, maar dat krijg je als je werkwoordvormen moet neerpennen waarin je een degelijke 12 minuten les hebt gehad. Maar omdat op deze school iedereen slaagt, kreeg ik alsnog m’n diploma. Ik mag mezelf in Spaans nu Intermediate Medio noemen. En dat na 2 weken. Niks meer aan doen. Om dit te vieren nog een balletje getrapt en in de avond geprobeerd karaoke te doen en stappen in de Wyna. Door de avond ervoor heb ik het deze avond rustig aan gedaan. Want ‘t weekend was ‘t tijd voor Banos.

Zaterdag 19 november – Banos, Ecuador
Vroeg op, want om 7.30uur had ik met Fransman Tomas afgesproken om naar Banos te gaan. Eigenlijk de plaats om te zijn voor extreme sports. Na 5 uur rijden kwamen we aan en checkten we in bij hostel Plantas y Blanco (Planten en Wit… dus). Het stadje doet met slechts 16.000 inwoners kneuterig aan, maar de in totaal 35 tour operators en diverse kroegen maken het tot een levendig stadje. Dit nog eens in combinatie met het continue uitzicht van bergen, bergen en… watervallen. Na een hamburgerlunch hebben we de thermale baden getrotseerd. Gewoon ff relaxen prima, maar met een goede 80 % gevuld was het al gauw propvol. Voor 2 dollar kon je er echter geen buil aan vallen. De avond vulden we onze maag met pizza en poolden we wat in een populaire kroeg. Tot het moment dat een Ecuadoriaan ons wilden voorstellen aan z’n vriendinnen. Tuurlijk, no problema. De rest van de avond dus m’n Spaans getest en de lange Jan gespeeld op de dansvloer. Mensen zijn hier gemiddeld minimaal 30cm. kleiner. En ja, dan val je op.

Zondag 20 november – Banos, Ecuador
‘t Wekkertje ging om 9.00uur alweer, want vandaag gingen we aan de ziplining (ochtend) en canyoning (middag). Na een korte instructie konden we los op de 6 kabels die uitgespannen waren over het landschap van Tunguruhua. De bedoeling met ziplinen (of canopying) is dat je aan een kabel van punt naar punt “vliegt”, waarbij iedere kabel tussen de 200m en 550m. bestond. Dat kon op 4 manieren: gewoon hangend, Superman (head first), Batman (als een vleermuis op de kop) en als een mariposa (vlinder, compleet op de kop en achteruit). Die laatste was best wel ziek, maar het was de hoofdpijn zeker waard. Rond 12.00u in de pick-up achterin terug naar Banos center. Aldaar in het tot nu toe meest crappy restaurant gegeten, waar ook DE Ecuadoriaanse lekkernij op het menu stond: cuy! Oftewel gebraden cavia. Dit keer even overgeslagen, maar staat nog zeker wel op het to-eat-lijstje. Na een kwart kip met rijst op naar de 2e activiteit: abseilen van 4 watervallen. Dit hadden we al snel onder de knie, echter slipte je nog wel ‘ns, waardoor liters water je wetsuit instroomden. De 3e waterval (20 meter) deed ik voorover, wat een extra uitdaging betekende. Het slotakkoord was een 32m.abseil. Erg vet! Na afloop kregen we plots nog een hamburgermeal aangeboden, wat een uitstekende bodem bleek voor onze terugreis naar Quito. Echter, hadden we 1 van de laatste bussen, wat maakte dat we 3 bussen en een taxi nodig hadden om uiteindelijk 4,5 uur later moe en zeer voldaan in Quito aan te komen. Prima weekend zo, met als enige smet het 2-2 gelijkspel tegen NAC Breda...

En nu? Spaans is klaar, Quito en omgeving is bijna gedaan… Alleen nog morgen ergens de CL-wedstrijd Lyon-Ajax kijken en woensdag de nog actieve vulkaan Cotopaxi beklimmen en dan gaat deze jongen (op donderdag) huis en haard in de steek laten voor de Ecuadoriaanse kust. Aldaar wil ik het einde van de week Machalilla NP bezoeken en het bounty-eiland Isla de la Plata gaan zien. Ik twijfel nog over een cruise je in en rondom de Galapagoseilanden, aangezien je daarvoor min.500 euro moet neerleggen (4 dagen). Keuzes he ;)

Ik houd u wederom weer op de hoogte. En nu naar de foto’s…

Ciao!

PS: ik ontvang geen smsjes op m’n Ecuadoriaanse nummer. Dus mocht je willen sms-en, dan kan dat op m’n gewone NL’se nummer. Ik stuur wel weer terug vanaf m’n lokale nummer.