Van Steenstad tot pikpocket...

Waarom deze titel, zal u denken? Nou, vanaf het moment van het laatste bericht (in Dar es Salaam, vlak na de safari) heb ik veel verschillende soorten Afrika meegemaakt (van Islamitisch streng Zanzibar tot opwindend Mombasa). Hieronder weer een beknopt reisverslag van zondag 13 november tot en met vandaag...

Op zondag 13 december zijn Agnes (de Zweedse dame van het vrijw.werk) en ik samen naar Zanzibar gegaan, met als doel Stone Town, het grootste plaatsje van het eiland, en een bezoek aan de mooiste stranden met bijbehorende beachparties. Eenmaal aangekomen bleek Stone Town een doolhof aan straatjes, winkeltje en restaurantjes. Erg gezellig, zag het er uit, maar voor het clubben moest je hier niet zijn. Dus toen maar op de maandag erna wat cultuur gesnoven in wat musea, oude forten en een kathedraal. In de avond nog beland bij een groep muzikanten (Culture Musical Club) die repeteerde voor een optreden op een festival. Ze speelden vooral Arabische muziek, waar op het eiland grotendeels moslims rondlopen (98%) die blijkbaar die muziek wel kunnen waarderen. Bart en moeders hadden het mooi gevonden ;)

Op dinsdag en woensdag mocht ik uitzieken van een miltinfectie (ijsklontjes in je cola niet aan te raden) die ik had opgelopen. Details laat ik verder aan uw fantasie over, maar een ziekenhuis in Afrika is van binnen... ronduit verontrustend. Het bloed afnemen ging gelukkig nog aardig steriel, maar in het buisje waar het bloed inging, zat nog een opvallend doorzichtige emulsie waarvan ik het idee dat die daar niet in hoorde. Ook vliegen die ruimschoots aanwezig waren, gaven me geen schoon gevoel. Afijn, 3 uur later had ik wel de uitslag, dus lekker tempo'tje. Goed, back to woensdagmiddag. Was weer redelijk beter en na wat praktische zaken geregeld te hebben, hebben we met uitzicht op een (van de vele) fantastische zonsopndergang een hapje gegeten. Weliswaar met een warm biertje. Reden? Het hele eiland had 3 weken geen elektriciteit!!! Hoe verzin je het. Problemen in Dar es Salaam waren de oorzaak. Met noodgenerators werd het eiland van 6pm tot 10pm 's avonds verlicht. De kaarsjes maakten de romantiek van het stadje wel compleet.

Op donderdag 17 december heb ik een spice tourtje gedaan. Wel aardig om te zien hoe kaneel, pepers en andere specerijen op hjet eiland worden verbouwd. Ook het bezoek aan de slave cave (tot 1864 hebben Arabieren daar hun slaven geheim gehouden. Zaten 30 dagen zonder eten, overleefden ze het, dan konden ze verkocht worden) en schitterend bountystrandje waren de moeite waard.

Op vrijdag heb ik Stone Town verlaten voor Kendwa, een plaatsje in het noorden van Zanzibar. De verschillen tussen arm en rijk werden duidelijk. De locals woonden in krotjes, met golfplaten en probeerden aan de weg hun koekjes, snoepjes, of zelf geproduceerde fruit of spices te verkopen. Veelal in bijzonder slonzige kleren (nog lang niet zo erg als op het vasteland, waar kinderen (velen met Tuberculose of HIV op blote voetjes lopen in onze afgedankte kleren toen we klein waren en ons om geld vroegen, ja ook dat is Afrika...). 100 meter verder van deze krotjes lage de resorts, beschermd door 3 bewakers en een grote blauwe muur. Zucht, even wennen dat ik dit keer een paar dagen aan de rijke kant mag/moet zitten. Ik check in (20dollar per nacht, das hier een 1/3e maandsalaris) en loop verbaasd naar m'n kamertje. Die was heel simpel, maar 200m verder werd ik overladen met luxe: restaurants, wit strand, palmbomen, watersport-activiteiten en een fantastisch mooie zee. Om even te bekomen een drankje gedaan en kennis gemaakt met Jos, aardige kerel uit Nederland. Met hem deze dag een beetje gerelaxed. In de avond veel mensen ontmoet en mzungu-vrienden maken was geen probleem. We waren moe, maar toch nog even langs een ander resort. Daar was een feestje. De volgende ochtend om 7 uur lagen we op bed! Strandfeestjes in december bevallen me wel (en jullie 20cm sneeuw :S). De zaterdag en zondag eigenlijk hetzelfde patroon: overdag strand liggen en in de avond bier drinken, beetje poolen, feestje en socializen. Eten deden we daarentegen in lokale restaurantjes waar je 2 euro voor 'n maaltijd betaald. De lokale bevolking snappen er niks van dat de wazungu (blanken) naar hun golfplaten en houten hutjes komen om lokaal te eten, maar leuk vinden ze het wel en het praatje in het Swahili is gauw gemaakt (het leuke aan Tanzianen: altijd lachen en in voor 'n praatje).

Jos kwam op zondag op het lumineuze idee om Kerst en Oud & Nieuw met zijn Amerikaanse vrienden in Mombasa (grote kustplaats, 880.000 inwoners, in Kenia) te gaan vieren en vroeg mij of ik mee wilde. Staat niet in mijn planning, aangezien Malawi mijn volgende bestemming is. Toch maar toegezegd en het resort op dinsdag achter me gelaten. We zouden kunnen gaan vliegen naar Mombasa, maar we kozen om de local-manier te doen. Nou, ik heb nog nooit zoveel avontuur gehad... Om 8.00u stapten we op een dhow (lokaal vissersbootje) om de oversteek te maken van Kendwa naar Pangani (op het vasteland, ten noorden van Dar es Salaam). 6 uur lang met alleen maar locals op een golvende boot was echt een fantastische ervaring. Ook hier weer: ze snappen niet dat we dat doen, want 'jullie hebben toch zoveel geld?'. Maar we werden hartelijk welkom geheten. Onderweg op zee m'n iPod-speakers aangezet, wat die gasten geweldig vonden. Daft Punk - Around the World op open zee op een dhow: wat een romantiek. Maar, er moest ook gewerkt, dus werd er ook nog gevist. Vangst: een 1m lange dorado!

In Pangani 2 uur later aangekomen (motor was uitgevallen door tekort aan benzine dus moesten laatste stuk varen op de wind, zucht Afrikanen met hun hakuna matata) namen we een dalla dalla (klein busje) richting het noorden naar het plaatsje Tanga, waar de bussen naar Mombasa vertrokken. Dit was 1,5 uur lang met 80km p/u over een offroad-weg. Zwaar onverantwoord en je trilde compleet weg, maar wel mooi werk. In Tanga snel wat gegeten en in andere dalla dalla naar Mombasa. En tuurlijk passen er 20 man in een busje bestemd voor 13 man. Stouwen maar! En dan ben je al gaar van die reis he... Maar we vonden het allebei prachtig, zo ook de locals! De grensovergang naar Kenia ging verder zonder problemen en rond 22.00 uur (na 14 uur reizen) kwamen we aan in Mombasa. Snel hapje gegeten en toch nog 'even' een biertje gedaan. We liepen een club in en meteen kwamen we zeer schone Afrikaanse dames op ons af en vroegen ons om een (tsja, hoe gaan we dat voor onze jeugdige lezers eens omschrijven) ... gunst, voor geld. We gingen ergens zitten en de ene negerin kwam na de andere. Zwaar verbaasd lieten we alles over ons heen komen (hoe ongelukkig kan je jezelf uitdrukken). Zonder enige gene raken ze je aan en bieden ze zichzelf aan. We waren ook de enige blanken in deze toko. Enfin, ontgoocheld, moe en voldaan na deze bijzonder avontuurlijke dag sloften we richting ons hotel.

Zo zit je op streng Islamitisch Zanzibar en zo in party-place Mombasa: voor deze avonturen reis je de wereld rond!

Kerst en Oud en Nieuw gaan we in Mombasa vieren met wat Amerikaanse vrienden van Jos. Op 2 januari vlieg/trein ik door naar Malawi,

en dus weer terug naar het ECHTE Afrika!

Mensen, ondanks dat bij mij geen sprake is van enig Kerst-gevoel, wil ik jullie op deze veel te onpersoonlijke maar onvermijdelijke manier een heel witte en fijne Kerst en een goed 2010 toewensen. haha, mooi detail: het is 35 graden en op de achtergrond in dit i-netcafe draaien ze het Kerstliedje Venite Adoremus! I LOVE AFRICA! :)

Grtzz
Thijs