T.I.A. moment: ... or I'll slice your throat!

Het laatste verhaaltje is alweer even geleden, daarom deze broodnodige update. Het is 28 februari, ik zit nu Jeffrey’s Bay, ongeveer 100 kilometer van Port Elizabeth (aan de zuidkust van Zuid-Afrika). Ter info: ik tik dit verhaal met ontstoken handen; gebeten door een aantal haatdragende kwallen tijdens het surfen, hierover later meer. Typfouten daarom voorbehouden ;)

KAAPSTAD, ZUID-AFRIKA - Goed, Namibie hebben we gehad. Op donderdag 11 februari hebben Engelsman Luke en ik onze weg vervolgd naar Zuid-Afrika, met als eerste bestemming Kaapstad. Na een 24uur durende busrit kwamen we aan in de stad. Al vanuit de bus een fantastisch uitzicht op de Tafelberg, die midden in de stad ligt en op z’n hoogste punt 1069 meter hoog is. De eerste kennismaking met deze stad verliep overigens niet soepel. Met Chileen Jorge en Luke bij KFC gaan eten, komt er een kerel naast ons zitten, die ons vriendelijk doch dringend bedreigde om geld af te staan. Omdat we niet meewerkte aan zijn verzoek, kregen we te horen: “Give me money now, or else I will f*cking slice your throat! And I’ll do it, I’ll do it, because I’ve been in prison for 7 years... for murder.”... Dus... Welcome to Cape Town. Uiteindelijk ‘m nog niet eens een euro gegeven en ging -ie pleite. TIA, zoals wij backpackers dat zeggen: This is Africa!

De eerste dagen een beetje de stad verkend, waaronder het nachtleven wat al tig keer beter was dan de rest van Afrika. Eindelijk wat relaxte housebeats. Dat betekent dan ook overdag relaxen en veel water drinken. Op zaterdag 13 februari een cricketmatch bezocht. Engelsen Luke en Craig legden de leken (Jorge en ik) uit hoe het spel werkte. Daarom werd het al gauw erg boeiend om naar te kijken. Zeker in combinatie met de entertainment eromheen was (die 3,5 uur) prima uit te houden. Voor de kenners: de Cobras (Kaapstad) wonnen van de Dolphins (Durban) met 117 – 103.
De dag erna naar Clifton Beach geweest en op maandag de Tafelberg proberen te beklimmen. Deze berg is langgerekt en bestaat uit 3 ‘hoofden’: Devil’s Peak, Lion’s Head en Table Mountain. Wij gingen dus voor de laatste. Je kon ook met het kabelkarretje omhoog, maar sportief als dat we waren, gingen Jorge en ik met de benenwagen. Door een parkeerwacht de weg laten wijzen en klimmen maar! Na een uur lopen liepen we nog steeds aan de zijkant van de berg, waar we eigenlijk omhoog hadden moeten gaan. Hmm.. We hadden ook al een tijdje geen bordje met Platteklip Gorge (naam van de route) gezien. Het eerstvolgende bordje was dan ook Devil’s Peak. Goed, verdwaald dus. Toen maar de Devil’s Peak route gevolgd. Echter deze liep al snel dood, wat maakte dat we onze hike moesten cancellen. Erg balen, maar we hadden onze exercise weer gehad. Maandagavond wezen stappen in de Mercury.

Tot en met donderdag hebben we
- het WK-stadion in Kaapstad (Greenpoint Stadium, 68.000) bezocht. Tour door hele stadion gehad.
- de wedstrijd Ajax Cape Town – Jomo Cosmos (uitslag 1-0) in Athlone Stadium gezien. Vuvusela’s overal...
- een bezoek gebracht aan Robben Island. Indrukwekkend, maar veel te toeristisch. En met een kater op een boot blijkt wederom niet relaxt te zijn...
Op donderdag 18 februari heb ik alleen de Tafelberg nogmaals beklommen. Nu heb ik me laten informeren door de Information centre en dat hielp: in 1uur en 7 minuten omhoog en in 38 mimuten naar beneden. En dat uitzicht is meesterlijk. Zie foto’s.

MOSSEL BAY, ZUID-AFRIKA - Had inmiddels alle hoogtepunten van Kaapstad gezien en omdat de tijd begon te dringen, heb ik mijn weg op de 18e vervolgsd naar Mossel Bay, de plaats waar ik m’n PADI (duikcursus) wilde afmaken en waar ik in een kooitje naar The Great White wilde staren. Ik had het zo gepland: vrijdag stadje verkennen, zaterdag 1e dag duikcursus, zondag 2e dag, maandag sharkdive. Tot en met zondag ging alles soepel: PADI is inmiddels binnen, ook al was de 1e duikdag echt verschrikkelijk met wind, regen en 1 meter zicht. Op maandag echter was het weer zo slecht dat de shark-dive-boot niet uit zou varen! En omdat het de dagen erna niet beter zou worden, heb ik besloten om de duik maar ergens anders te doen, als het mogelijk is. Das goed balen, want het was 1 van de redenen dat ik naar Zuid-Afrika wilde...
In Mossel Bay met wederom weer veel mensen kennis gemaakt, waaronder Nederlandse dames Sophia en Hilde. Omdat we ongeveer dezelfde plannen hadden, ben ik met hun (in hun huurauto) samen gaan reizen over de Garden Route. Op maandag 22 februari vertrokken naar... Wilderness.

WILDERNESS, ZUID-AFRIKA – een klein plaatsje, midden in de hooggebergten van de Garden Route. Dat leende zich uitstekend voor kanoen en hiken. Op maandag hebben we een boshike gemaakt richting een waterval, waar ik wat rotsklimmen heb gedaan. In de avond was er genoeg om ons te vermaken. Een bar met pooltafel (waar niet, overal kun je poolen) en satellietTV. En dan zit je in the middle of nowhere. De volgende dag heb ik m’n eigen plan getrokken en ongeveer dezelfde route gedaan, maar dan per kano. Erg relaxt, ondanks dat het pleurde van de regen.

KNYSNA, ZUID-AFRIKA - Onder het motto been there, done that zijn we op woensdag 24 februari weer verder gegaan naar Knysna, waar ik eigenlijk geen idee had wat er te doen was. Ik hoopte op een stuk mountainiken door de bergen, maar een guided tour zou veel te veel kosten. Alleen was ook geen optie, fietshuur was heel moeilijk te bereiken. Dan maar met de auto de omgeving checken. Bergen, rivieren, kleine gehuchtjes en erg mooie stranden maakten de Garden Route inderdaad tot een unieke route in dit land. Zie foto’s.

JEFFREY’S BAY, ZUID-AFRIKA – Surfen, surfen, surfen. Daar gaat het hier om. Sinds vrijdag 26 februair zit ik nu in dit surfoord. In een van de grootste backpackers (ruimte voor meer dan 100 man, en ‘t is bijna iedere dag vol) heb ik uitzicht op de stranden waar ik deze morgen een bijspijker-surflesje gevolgd. Surfen ging lekker, paar goeie golven gepakt. Maar toen we eenmaal uit het water gingen, doken er ineens tientallen bluebottles (soort kwallen) op. Ik kreeg er 6 op m’n handen en linkervoet, wat goed pijn deed. Dit betekent dus een snel einde aan m’n Afrikaanse surfavontuur... Zonde, maar die dingen gebeuren. Dan maar de bar in de avonden onveilig maken. En door de vele (oude en nieuwe) bekenden die ook hier zitten (waaronden Noren, Engelsen, Zweden en Zwitsers) is dat geen enkel probleem.
Oftewel: in een notendop wat Zuid-Afrika te bieden heeft. Bevalt helemaal prima nog, maar kan er nog maar 13 dagen van genieten. Voor degene die nu al druk bezig zijn met spandoeken en speeches voor m’n terugkomst: op vrijdag 12 maart vlieg ik terug van Johannesburg naar Amsterdam en ik land op zaterdag 13 maart, 10.55 uur op Schiphol. Maar zover is het nog niet. De plannen zijn:
- Duiken in Umkomaas
- Indien mogelijk: rugbymatch in Durban
- Als het budget het toelaat: skydiving.

Hierna volgt (denk ik) nog 1 verhaal. Na 13 maart ben ik bereid m’n verhalen LIVE te vertellen.

Gaaaaroetjes!