De laatste kunstjes...en bedankt!

Geachte en tevens dierbare, trouwe en volop gewaardeerde internetlezers van me!

Aan alles komt een eind is de laatste paar dagen net iets te vaak tegen ons gezegd. Door thuis, door mensen hier maar ook door onszelf. Nog maar even en dan mogen we onszelf weer in Sydney Airport begeven om naar Amsterdam te vliegen... Ik weet nog goed dat we daar aankwamen, vol spanning en avontuur. Nu zit dat avontuur er bijna op. Mixed feelings is het juiste woord... Maar goed voordat we op de zaken vooruit lopen, nog een verhaal van:
- 2dagen/2nachten Whitsunday Islands
- 3 dagen/2 nachten Fraser Island
- bezoek aan Warner Bros. Movie World
- skydiven Kevin
Ook deze keer zal ik het kort maken haha... nee nu echt... ik meen het...

Goed, let u op:

We lezen zaterdag 8 maart. Aangekomen in Airlie Beach en ons op en top voorbereid om te gaan zeilen door en naaar de Whitsunday Islands. We hadden gekozen voor de boot Tongarra, een catamaran waar 25 mensen, inclusief crew op kon. Deze boot zou ons varen naar een aantal van de 74 fantastisch Bounty-eilandjes die het gebied rijk was. Op de voucher stond echter niet helemaal goed aangegeven waar we moesten inchecken. Dit zorgde ervoor dat we dus om 3.30PM voor niets stonden te wachten. De boot was zonder ons vertrokken!!! Wij naar de travel agency, die ons fijn vertelde dat we die ochtend al hadden moeten inchecken. Ze boden ons aan om de maandag erna voor 30 dollar (koers vandaag: $1 = E0,62) extra. Omdat we ons geld niet kwijtwilde, hebben we dat maar gedaan.

Zondag 9 maart: mak-an-dagje en gelachen om wat Ieren en Oostenrijkers om wat Engelse voetballiederen.

Maandag 10 maart: Eindelijk varen. Op tijd ingecheckt en rond 3PM opgehaald door de crew Sean en Benny van de Tongarra. We zaten op de boot met 5 gasten en 16 vrouwen. De meesten (wederom) uit Engeland, maar ook dit keer mochten we kennis maken met 2 Fransen, 2 Duitsers, 1 Nederlandse en genoeg Canadezen. Een gezellig gezelschap. Na de intro van de lollige crew (Sean, wat een monch**l was dat) ging onze "partyboat" maar eens varen. Meteen werd al duidelijk dat het weer ons de komende dagen wat parten zou gaan spelen. Veel wind, hoge golven en nog niet al te veel zon waren de ingredienten van de dag. Onderweg gelachen met "Euromom" Allison (59) en zoon "Woody" Gareth (33). Om een uurtje of 7 het anker uitgegooid in een schitterende baai. Het diner bestond uit vis van de bbq, rijst en salade. De rest van de avond een gezellige avond gehad en veel gelachen onder het genot van een Victoria Bitter. Rond 1 uur de slaapzakken, kussens en matrassen gepakt en gaan slapen op het kabbelende water.

Dinsdag 11 maart.
Wat een bizar slechte nacht had ik achter de rug en dan ook nog eens om 6 uur op... Maar goed, we hadden er weer zin in, want we gingen een bezoek brengen aan Whiteheaven Beach (het witste zandeiland van de Whitsundays) en gaan snorkelen op het rif. Na een redelijk met een 6,5 beoordeeld ontbijt voeren we naar Whiteheaven. Onderweg met Woody "gesurfd" op het voordek. De golven waren enorm, waardoor het een kunst was om te blijven staan. Eenmaal aangekomen op het eiland, liepen we 15 minuten naar een hoog punt voor de look-out over een aantal eilanden. Echt heel mooi uitzicht, maar omdat we al zo verwend zijn, begint het haast normaal te worden! Daarna dan maar naar het strand toe, waar we de stingersuits (bescherming tegen de box jellyfish) aandeden voor een verfrissende duik. Daarna met Duitser Matthias een balletje hoog gehouden. In het begin van de middag weer terug naar de boot voor lunch en lekker relaxen op het voordek. Snorkelen was het volgende. Dat is toch zo mooi om te doen! Ongeveer op 3 meter diep fantastische vissen en koraal gezien. Ook maar even alleen een ander rif opgegaan en aldaar tussen 200 kleine visjes terecht gekomen. Favoriet: de grote regenboogvis :P. De chipjes die daarbij op tafel werden gezet, waren door niemand te versmaden. Net als vroeger: na het zwemmen chippies eten met van die natte geribbelde vingers! Goed... beetje jeugdsentiment, sorry.
Het diner bestond deze avond uit pasta, goed bereid en daardoor weer veel te veel van gegeten. De avond de verjaardag van Allison gevierd (die werd 60 jaar, hulde!) met taart en een alcoholistische versnapering. Iedereen was best gaar van de hele dag en we gingen dan ook al redelijk vroeg slapen.

Woensdag 12 maart: 3 maanden met Jenny samen! :)
Maar ook eindelijk eens lekker geslapen en een boterhammetje met pindakaas (Jeff, let je op...) gegeten. Naar een ander rif gevaren en aldaar weer gesnorkeld. Vergelijkbaar met de eerste keer, alleen gingen er nu maar een paar mensen het water in. En er was een groot aangespoeld schip waar ik illegaal eens een kijkje ging nemen. Eenmaal weer op de boot op het voordek liggen zonnen, voordat we rond 1PM weer de haven van Airlie invoeren. Aldaar afgesproken om met de hele groep de avond te verblijven in Morocco's, een restaurant cq. club. In de avond nog even met m'n Jenny gebeld voor ons 3-maandelijk-huwelijk...

Donderdag en vrijdag 13/14 maart. Met de Greyhound (grootste busorganisatie waar we een pas van Cairns naar Byron Bay voor hadden) naar Hervey Bay gereist. Enige doel daar: de tour op Fraser Island. Grappig feit: we dachten een goedkope dormkamer geboekt te hebben in een bij YHA-aangesloten hostel. Eenmaal aangekomen, vrijdagmorgen om 1.25u, krijgen we de sleutel van villa 303! Een grote bungalow met eigen keuken, airco en een 2 persoonsbed voor mij alleen! Toen we de vrijdag voor uitleg naar de receptie gingen, bleek het te gaan om een misverstand. De villa kostte ons namelijk 90 dollar per nacht per persoon... Toen ik vertelde dat ik echt had gebeld voor een dorm-kamer, kregen we de geboekte nachten in de villa voor de dorm-prijs van 23 dollar! Kijk, dat is nog eens fijn geregeld!
Vrijdag weinig gedaan, maar heerlijk gekookt: steakschnitzel met aardappelschijfjes en salade.

Zaterdag 15 maart: start Fraser Island.
Vroeg opgehaald en met de boot naar het eiland gereden. Fraser Island is het grootste zandeiland van Australie (meen ik: 90km lang) en bestond uit rotsen, bomen, zoetwatermeren en heel heel veel zand. Zo bleek ook uit onze eerste rit naar Basin Lake. Alleen maar op en neer in die bus met nog 26 mensen van de groep. In Basin Lake hebben we gezwommen en genoten van het mooie uitzicht. We zetten onze voeten richting Central Station waar we de lunch aten. De middag hebben we bij Lake McKenzie wat gevolleybald en wat mensen leren kennen. Wat Zwitsers, 2 Amerikanen en een stoere Canadees mochten we al gauw en trokken we dan ook veel mee op (op dag 3 verschrikkelijk gelachen om alle Jim Carrey imitaties...). In de avond gedineerd in het restaurant van ons basiskamp. In de avond was er in de bar nog een feestje waar we onszelf konden vermaken met oldschool nummers van Five, Spice Girls en Venga Boys (Dutch proud, zucht).

Zondag 16 maart: dag 2 Fraser Island. We hebben de ochtend gecrosst op het lange strand, waar we onze eetste dingo mochten aanschouwen. Aldaar een schipwrak gezien en naar de Red Canyon geweest. Voor de lunch bezochten we nog de Indian Heads, een rotsformatie waarop we het mooiste uitzicht over de zee, het strand en het regenwoud hadden. De lunch mochten de nuttigen bij de zogenaamde Champagne Pools, een natuurlijke jacuzzi, tegen de zee aan. Niet gezwommen dit keer...Rest van de dag lekker over het eiland gecrosst, een carpet python erg dichtbij laten komen en een kookaburra horen lachen (hij heet ook wel de lachvogel). De avond wederom een lopend buffet met pasta en een biertje. Op tijd gaan slapen na een toch wel vermoeiende dag.

Maandag 17 maart: dag 3 Fraser Island. We begonnen de dag lekker sportief met sandboarden, met een klein surfboard van een zandheuvel af het water in. Great Fun, maar een takke-eind weer omhoog lopen. Daarna nog wat mooie uitzichten mogen aanschouwen en weer richting de boot gereden. Een zeer geslaagde tour met leuke mensen en leuke activiteiten...

(ik kan het wel kort houden...)

Dinsdag 18 maart t/m zaterdag 22 maart.
Dinsdag: met de Greyhound doorgereisd naar Surfers Paradise.
Woensdag: naar Warner Bros. Movie World geweest
Donderdag: met Greyhound naar Byron Bay
Vrijdag: Kevin geskydived (wil het doen op m'n volgende reis). Geweldig om te zien en dat gaat 'm dan ook zeker worden! (Nieuw-Zeeland misschien?).
Zaterdag: relaxen op het strand

Aangezien dit mijn laatste verhaal zal zijn op m'n weblog, nog even dit:
Nog 1 laatste kunstje te gaan en dat is het 8daagse surfkamp van Byron Bay naar Sydney. Aldaar nog even ontspannen, voordat we terugvliegen naar Amsterdam...

We kunnen nu al zeggen:
AUSTRALIE WAS EN IS GEWELDIG! WE HEBBEN ENORM GAVE, STOERE, RUIGE DINGEN GEDAAN. WE HEBBEN DE MOOISTE UITZICHTEN GEZIEN. WE HEBBEN TALLOZE (NIET-)NEDERLANDSE MENSEN ONTMOET. WE HEBBEN DE TIJD VAN ONS LEVEN GEHAD. WE ZIJN OP DE MOOISTE PLEKKEN GEWEEST. WE HEBBEN ER EEN GEWELDIGE ERVARING BIJ... maar we vinden het allebei wel weer tijd om naar ons koude kikkerlandje te gaan...

Om weer zoals vertrouwd:
- de heerlijke Hollandse boerenkool van m'n moeder te eten;
- te kunnen praten met m'n pa, zonder al dat ge-email;
- met broeder Bartje over z'n geweldige Amigo te ouwehoeren;
- met broeder Rob over gebruik van pc's en laptops te discussieren;
- met m'n Jenny samen te zijn (en naar John Mayer te gaan!);
- met Kevin eens een GOEDKOOP biertje in Alphen te doen;
- met de voetbalmannen een gouden 3-puntenpot te spelen;
- met Sasser en Sjoerd een avondje stappen uit te zoeken;
- met Jeff een broodje pindakaas te smeren;
- met Sep te ouwehoeren over de reisverhalen;
- Buddy een mail te sturen hoe hij het in Amerika heeft;
- met Pim en Rico een avondje poker in te plannen;
- met Wouter de hardstyle-tunes weer op het oude niveau te helpen;
- met Tino eens een flink potje te stingelen;
- met Pieter weer wat gewichtjes te heffen, aangezien ik Buddy een tijd moet missen;
- met Jenny, Bas en z'n vriendin naar een play-off wedstrijd van Ajax te gaan;
- veel te vroeg weer op te staan om me in te zetten om mensen aan het sporten te helpen;
- op zondagavond op de bank te ploffen voor de Wedstrijden op RTL;
- een patatje flip en frikadel speciaal weg te haggen!
- de rest te doen wat ik allemaal ben vergeten...

KORTOM: om weer terug te gaan naar het normale leventje. Nogmaals, we hebben hier de beste tijd van ons leven gehad en hebben met elkaar de mooiste dingen gezien en meegemaakt. Deze ervaring vergeten we nooit en nooit meer. Ik raad het persoonlijk dan ook iedereen aan om zo'n reis te maken...

Lieve lezers, fijne familie, goeie vrienden, beste kennissen en geachte anderen: het was een genot om al die verhalen te kunnen vertellen. Bedankt voor al jullie reacties en tot ziens in het (waarschijnlijk) veel te koude Nederland!

Thijs