Ruige weekjes Cairns!

It's already a long long time ago that i placed some rough stories on the log... uhmm... ja voornamelijke Nederlanders lezen de verhalen, dus laten we het vooral makkelijk houden.

Nog een keer... Het is alweer even geleden dat het laatste verhaal te lezen viel. Daarom even een update. Op vrijdag 22 februari zijn we midden in de nacht (nachtje doorgehaald) om 5.30uur het vliegtuig ingestapt om onze reis te vervolgen naar tripdeel 2: de Oostkust. Dit ging niet geheel vlekkeloos. We hadden keurig een busje om 3.05 geregeld om ons naar Darwin Airport te brengen. Om 3.40 stond er nog geen busje voor ons hostel. Wij gebeld. Hadden ze ons niet op de lijst gezet. Moesten er een aantal zeilen bijgezet worden om ons alsnog op te halen. Maar goed, uiteindelijk op tijd op vliegveld... weer een half uur vertraging opgelopen door.. ja geen idee: dat gebeurt hier wel vaker, werd ons verteld. Om 6.00u vlogen we met Jetstar dan eindelijk onze toekomst tegemoet. Drie slapeloze uurtjes later (zelfs met 4 stoelen tot de beschikking) kwamen we aan in het stad(je) Cairns, noordoosten van Australie. Het weer was lekker en we dachten dat dat wel even aan zou blijven: niets was minder waar...

Een busje (wel op tijd) bracht ons naar het hostel Gilligan's: een veel te populair Kreta-achtig hostel/resort dat veel te veel Engelse mensen bevatte. We moesten al meteen toegeven dat dit kwalitatief het beste hostel was. Mooi zwembad, discotheek, bar en terras all included. De eerste dagen in Cairns (goed weer) hebben we gebruikt om een beetje te relaxen, de stad te verkennen, plannen te maken. Op zaterdag 23 februari veel brochures verzameld en zondag meteen geboekt bij good old Tony van het Information Centre op Grafton St. (waar hostel ook zat, lekker boeiend). Het zou een ruig, actief en vooral heftige 2 weekjes worden. Kijkt u maar:
Maandag 25-2: raften op de Tully River
Woensdag 27-2: trip naar Cape Tribulation (Where the reef meets the forest)
Vrijdag 29-2: parasailen, jetski en watertuben op zee
Zondag 2-3: quadrijden (atv's) in Kuranda
Dinsdag 4-3: duiken en snorkelen op Great Barrier Reef
Donderdag 6-3: bungeejumpen!
Vrijdag 7-3: vertrek uit Cairns richting Airlie Beach & Whitsunday Islands...

Zoals het daadwerkelijk ging:
het raften op maandag was een fantastische belevenis! We gingen met tourbus richting Mission Beach om aldaar de rest van de mensen op te halen. Met een volle bus van iets van 60 mensen gingen we noordwaarts naar de Tully River. De instructievideo en het idee dat het regenseizoen is en daardoor de rivier erg wild kan zijn, deed ons aan de ene kant watertanden (briljant gevonden weer), maar ook licht nerveuze trekjes krijgen. Beiden nooit gedaan en nu 5 uur lang, 12 kilometer lang over 45 (!) rapids knallen met een, op het oog, veel te breekbaar bootje? Maar vol vertrouwen knalden we met 2 ozzies, 1 Canadese en instructor Shawn het water op. Compleet met helm en geel vest! Paddle right/left, Hold On, Lean Left/Right, Hump etc: ja het was werken op de boot om dat ding veilig onder aan de rivier te krijgen. De eerste rapids (stroomversnellingen om, over en naast de rotsen, soms wel 2 meter naar benee) gingen al zeer goed, maar daarna kwam de Big 5 die ons met veel moeite uiteindelijk net aan goed af ging. Erg grappig was de boot (totaal 16 boten), vol met Koreanen die bleef steken op een rots! Allemaal hoppende Korries (met alle respect) op het water in een bootje: goud waard! Tijdens de afdaling werden we steeds enthousiaster en fanatieker en knalden over iedere hobbel of waterval. Niks leek ons te deren. Tot de echte waterval kwam, die vol op onze kop kletterden! Het was tijd voor lunch (hambugers, again!). 1.00pm weer het water op en tijdens de afdaling nog wat gezwommen in een soort Center Parcs-stroomversnelling en rotsspringen van een 5 meter hoge rots. Rond een uurtje of 4 waren we uitgeraasd. Heel veel water, kilometers, peddelslagen en fantastische wildlife waren we rijker en met moeie oogjes richting Mission Beach, waar we onze foto's en zelfs DVD kochten. Daarna weer richting ons hostel in Cairns.

Dinsdag: nog niet genoemd, maar we hadden ons voorgenomen tussen alle activiteiten een chilldag (hippe taal...)te nemen. Dat was goed voor ons lichaam bedachten we. Beetje aan de lagoon (openbare buitenluchtzwembad) gehangen en 's avonds een biertje gedaan in de bar van Gilligans.

Woensdag: Tweede trip naar Cape Tribulation!
Vroeg op en met ongeveer 12 man richting Cate Tribulation. Onderweg mooie uitzichten over het rif en het rainforest van de Cape. Cape Trib staat bekend om: Where the reef meets the forest, dus waar zee (met het reef), strand en regenwoud bij elkaar komen. Allereerst een Boardwalk door het regenwoud gedaan: grote indrukwekkende bomen en wat wildlife (lizzards en halfhandgrote spinnen). Onze weg vervolgd naar het Wildlife Sanctuary waar we veel vogels in een kooi (TE schattige kroelende kakatoos waarvan ik een foto moest nemen omdat ik me die Jenny en mijzelf indacht :) en ik ben geen nerd, Jen! haha) de zoveelste kangoeroe en een fascinerende Casuwary, de gevaarlijkste vogel ter wereld. Maar de hoofdattractie waren toch zeker de zoutwaterkrokodillen. De verzorger porde met een stok het water in, de krokodil hapte en kwam tot 2 meter het water uit. Dat kreng van 5 meter lang ff het water uit: briljant om te zien. Een pre-lunch volgde. Daarna met de ferry over de Daintree River richting het andere deel van het regenwoud. Aldaar een leuke interessante wandeling gemaakt, mede door tourguide Peter, die echt geweldig vertelde. Veel feitjes en foto's van wat insecten en hagedissen later kwam onze grootste schok: het bezoek aan de wc!!! Daar hingen dus 6 meer dan 1 hand grote spinnen... Kevin heeft een foto met mijn hand ernaast, dus kan je zien hoe groot die zijn (maak je geen zorgen, niet giftig). De eigenlijk lunch volgde... het bezoek aan het strand van Cape Trib was heel mooi: zee aan de ene kant, regenwoud aan de andere kant. Maar niet zwemmen: de Box-jellyfish zorgen ervoor dat je binnen een half uur dood bent. SLIK. De rest van de middag hebben we ons vermaakt op de Daintree River, waar we LIVE krokodillen en vleermuizen mochten aanschouwen. Stoer gezicht, doodstil wachtend op hun prooi of hun eieren bewakend. Het laatste bezoek brachten we buiten Cape Trib aan het stadje Cape Douglas, waar je met de nek wordt aangekeken als je sandalen koopt van slechts 400 dollar... tourguide Peter vond het een "f*cking shithole" en besloot er lekker snel doorheen te knallen. Prima, want het weer werd er niet beter op. Rond de klok van 6 kwamen we weer bij ons hostel. Moe maar voldaan op tijd gaan slapen..

Donderdag: de inmiddels beruchte chilldag. In de avond nog biertje gedronken met een Hawaiiaan: hoe humor is dat! Gewoon normale kerel, maar wel grappig om te vertellen haha.

Vrijdag: Actie op zee!
Om 10.45u opgehaald door Russell, die een bootje op het water had liggen, dat ons waarschijnlijk wat plezier ging opleveren. Met een Engels stel gingen we het water op en stond Jet-skieen voor ons als eerst op het programma. Dat is echt mijn ding, bleek al snel: in eigen handen een apparaat hebben, die veel te snel over een leeg gebied raast! Na een korte uitleg van Russ ging ik al vol speed over dat water. Dat was een aangename adrenaline-rush voor een half uur, maar toen kwam het watertuben: op een rubbervloot achter de speedboot op de golven knallen. Ja, en dan moet je zo'n Russel niet gaan uitdagen om harder te gaan, omdat -ie ons er niet af kreeg. BAM! Daar gingen we: vol met mijn rug op Kevin's rug. Niet heel fijn, maarja, daar vroeg ik ook wel een beetje om. Ik had kontpijn, Kevin: overal pijn!
Laatste activiteit was het parasailen: met een parachute achter de speedboot in de lucht hangen op ongeveer 90 meter. Mooi uitzicht, maar wel leuker om met z'n tweeen te doen (ideetje Jen?). Al zingend in de lucht en bedenkend hoe hoog de bungee zou moeten zijn, daalde ik weer naar benee, veilig aan boord.
Na een kort ontspannen ritje op de boot, werden we teruggebracht naar de pier. Aldaar met alle adrenaline nog in het bloed boodschappen gedaan bij de Woolworths (Hoogvliet, pas maar op...) en in de avond even de stad in geweest.
Owja: voor het eerst ECHT lekker gekookt: rijst met kip en sperziebonen, alles vers he.

Zaterdag: mak an dagje. In de avond nog wel een gezellig stapavondje gehouden in de Woolshed.

Zondag: quadrijden (All Terrain Vehicle) in Kuranda.
Na alles wat we al hadden meegemaakt moest dit toch wel een eitje worden. Geen water, vaste grond met wat paardenkrachten onder de donder... Na de uitleg van Robbert wisten we wel beter: dat ding kon schakelen. Met helm op en de wetenschap dat dat ding een goeie 60km kan (in z'n 5) reden we richting het traincircuit. Het mooie was dat alleen Kevin en ik samen met Robbert gingen rijden! Normaal zitten er zo'n 30 mensen in de groep. Dat betekent dus veel wachten, want niet iedereen is even snel. Ook de grote hoeveelheid gevallen water uit de lucht beloofde veel goed voor de komende 2 uur, maar minder voor ons bewust gekozen witte shirts. Sorry ma, maar we wilden ze toch al weggooien. Het circuit startten we redelijk rustig, ook wel behoudend. 10 minuten later werd ik wat zelfverzekerder en kreeg ik een beetje "the hang of it". Kevin deed het wat rustiger aan en vond het wat minder "lekker knallend" allemaal. Na wat expertise op te hebben gedaan, gingen we het regenwoud/bos in. Daar ging ik echt helemaal los (eerst in z'n 2, later in 3 en even in 4). Al proberend Robbert bij te houden, raceten we door water, modder, bloemenperkjes, waterpooltjes en vaak ook vlak langs de bomen. De man wist wat -ie deed en keek af en toe even om of we (of Kevin...;)) er al aan kwam haha. Toen ik doorhad hoe je vol gas water achteruit kan blazen, liet ik Kevin even het achterste van m'n quad zien. Vol gas blies ik ongeveer 3kuub water over m'n beste maat heen! Zoals een echte man betaamd, accepteerde hij het water en lachtte er zelf ook smadelijk om. Sorry, van der V... een korte stop bracht ons wat vers water op. Het laatste uurtje rijden, keren, tricks maken en op z'n max rijden leverden ook nog eens een fiks aantal blaren en pijntjes bij ons beiden op. Maar het was het allemaal waard... de lunch met (jaja) hamburgers viel dit keer erg goed in de smaak... daarna richting hostel gereden.

Maandag: een van de slechtste dagen tot nu toe. Naast de enorme spierpijn in de bovenbenen ben ik deze dag m'n camera kwijt geraakt, zeer waarschijnlijk gestolen! Grotendeels wel m'n eigen schuld: had 'm in de nacht van maandag op dinsdag na een iets te gezellige nacht laten liggen in de keuken: hoe stom kan je zijn... Maarja, het blijft heel frustrerend om te bedenken dat (zeer waarschijnlijk) een andere backpacker het ding heeft gestolen. Baal enorm, want er zaten nog heel wat foto's op... ik houd er over op en wil ook gaarne GEEN reacties over dit voorval ontvangen. Gelukkig hebben we nog wel (ongeveer) dezelfde foto's op Kevin's toestel. Daar gaan we vanaf nu ook foto's mee maken. Daarom bij dit verhaal even geen foto's, zie Kevin's weblog.

Dinsdag: de tweede deceptie deze week: de tour met de Day Reeftripper om te gaan duiken en snorkelen op het Great Barrier Reef ging niet door... Het weer was inderdaad de afgelopen dagen verschrikkelijk slecht (je wilt niet weten hoeveel regen hier valt), waardoor de boot niet kon uitvaren. Dan maar aangifte doen bij de politie in Cairns, het een en ander geregeld met de verzekering en gaan shoppen in de stad. Dat verzachtte enigszins het verlies, maar ook dit bleek niet de mooiste dag te worden... wel nog geregeld met Tony (kennen we haar nog?) dat we op woensdag de bungeejump gaan doen en op donderdag misschien het rif op zouden gaan...

Woensdag: Wij met volle moed in het busje gestapt om met gedeelde gevoelens ons lot op te zoeken... De bungeejump van 50 meter, vlakbij Kuranda, zouden we rond de klok van 11.45u moeten trotseren! Maar onderweg kregen we te horen dat het niet doorging, omdat al de regen de snelwegen had doen overstromen. Dat betekende dus: geld terugvragen en terugkeren naar het hostel. Daar baalde ik verschrikkelijk van! Had me er op verheugd om de sprong te gaan wagen... maar dit is wel de slechtste smoes om een bungeejump niet te doen... Zucht... Maar besloten om de bungee elders te doen, in Surfers Paradise aan de Gold Coast.

Donderdag: het varen, duiken en snorkelen gingen gelukkig wel door! Vroeg naar de pier gelopen om de boot "Reefquest" op te zoeken. Het weer was behoorlijk ruig, wat op de heenreis naar het rif (1,5uur) driekwart zieken mensen opleverden! Ja dat overgeven ging vooral de Japanse mensen goed af... Maar goed, onderweg van dive-instructor Mike uitleg gekregen over het duiken in open water. Kevin ging deze dag snorkelen, ik ging duiken. Na de uitleg gingen we uiteindelijk het rif op, compleet met de bekende uitrusting. Was wel een stoer gezicht, zo met al die equipment om me heen! Met een Ozzystel en 2 Amerikaanse meisjes gingen we het water in. De 2 Amerikaanse trokken het al snel niet meer, paniekeerden en moesten het water uit. Wij dus met een select groepje van 4 het water in. Eerst de instructie ook nog eens onder water gedaan (denk aan: allen seinen, je oren egaliseren (open ploppen) en noodgevallen oefenen. Toch wel spannend hoor om meteen dat water in te gaan, maar het bleek allemaal niet zo heel moeilijk. Eenmaal het water in, moet je gewoon de instructies volgen en elkaar volgen. Wat je onder water ziet is amper voor te stellen. Ook al was het zicht niet optimaal en was rif "smerig" van al dat overstroomde rivierwater van land, het was heel mooi om al die vissen, koraal en het leven onder water te zien. Nog op de onderwaterfoto gegaan met Nemo-visjes, wat op het nachtkastje in Schuberthof 19 moet komen te staan! Ongeveer een 3 kwartier in het water geweest, om vervolgens nog even te snorkelen. Kevin was te ziek om het water in te gaan en wachtte even na de lunch om te gaan snorkelen. Ook het snorkelen was mooi, met zelfs beter zicht op het rif dan het duiken. De lunch was vrij uitgebreid en zorgde voor een goede bodem voor ronde 2 in de middag. Duiken was hetzelfde, maar dan op een ander rif. Aldaar een grote schelp (met van die parels erin...) getart en een grote 1m grote vis zien voorbij zwemmen. 32 minuten later weer aan het oppervlak om de boot weer op te kruipen... daarna weer de terugtrip naar vaste land. Een hele gave ervaring, dat duiken en raad het iedereen aan!

Zo... Dat was het wel zo'n beetje. Al met al een behoorlijk actieve week geweest, waar we hebben genoten van alle activiteiten, maar niet echt van de chilldagen. Die waren soms zelfs saai, want aan de stad en de backpackers in de stad had je niet veel. We hebben dan ook veel zelf ondernomen en af en toe met wat mensen uit met name het tweede hostel (Hostel 89, laatste week gezeten) wat leuks gedaan:
Straatzanger en gitarist Glenn (31, Nieuw Zeeland)
Goeie kerel Mad Matt (36, OZ)
Lollige Duitsers (Otto, ?)

Met al onze ervaringen in de pocket naderen we langzaam al het einde van onze trip. We hebben nog 4-5 weken te gaan om de oostkust te doen. Dat moet goedkomen. Ook al doen we verschikkelijk veel gave dingen hier, we zien er ook wel weer naar uit om weer naar huis te gaan. Je ziet gewoon zo veel in zo'n korte tijd, dat je het zelf soms niet meer bij houdt. In eerste plaats voor alle lieve mensen thuis, tweede plaats het krimpende budget...

Planning:
vanaf zaterdag a.s.:
- zeilen naar Whitsundays Islands, Airlie Beach
- trip over Frasier Island (zandeiland)
- 8 dagen surfen
- proberen toch nog kleurtje op te lopen
- Back home!

Nou beste lezers: volgehouden? Respect... denk wel het langste verhaal tot nu toe.

Volgende verhaal zal nog wel even duren, maar blijf vooral reacties plaatsen. Blijf ik heel leuk vinden om te lezen!

Dikke groet vanuit regenachtig Cairns!
Thijs

PS: foto's binnenkort op Kevin's site of Mijnalbum.nl