52 miljoen mensen in 5 weken (deel 2)

Waar komen die andere miljoenen dan vandaan? Nou, om te beginnen was het al gauw duidelijk dat ik mijn visum niet kon verlengen in m’n huidige woonplaats. Voordeel daarvan was dat ik ineens een tussentijds snoepreisje naar Hong Kong mocht maken. Deze, oorspronkelijk in de 20e eeuw door Britse regeerde, megastad hoort wel degelijk bij China. Maar afspraken die de Britten en Chinezen hebben gemaakt tijdens de overname door China, hebben ervoor gezorgd dat mensen in Hong Kong bepaalde privileges hebben. Men betaalt minder belasting, men heeft er meer vrijheden, men heeft een eigen regering en eigen munteenheid.

Deze aantrekkelijke voorwaarden in combinatie met het gunstige klimaat en fantastische natuur maakt Hong Kong een parel van China. Met 7 miljoen mensen een geweldig drukke stad, terwijl het eiland toch voor 70% uit groen/natuur bestaat. Absurde werkelijkheid. Omdat een Britse toerist het nodig vond om in december vorig jaar een Chinees meisje te verkrachten, heeft “Beijing” diverse sancties opgelegd. Voor 100 dagen kunnen buitenlanders hun visum niet meer verlengen in Beijing. Men moest maar naar Hong Kong.

Week 4: De tweede 7 miljoen mensen!
Op 29 januari dus hals over kop het vliegtuig in richting Shenzhen, een megastad aan de grens met Hong Kong. Goedkoper vliegen EN ik zou daar mijn contactpersoon ontmoeten die mijn visum zou verlengen. Aangekomen geslapen in een hostel en de volgende morgen lopend naar de grens en Mr. Hou ontmoet: schuchtere, zenuwachtige knakker die geen interesse heeft in je verhaal, slechts in je geld. Mijn school, die ook het visum betaalt, “kende” deze man via-via dus moest ik hem maar vertrouwen. Ik gaf hem mijn paspoort en we zouden elkaar ontmoeten om half 3 dezelfde middag, waar we geld en paspoort zouden uitwisselen. Duitser Dieter deed hetzelfde en al slotgenoten aten we daarna dan ook ons ontbijtje in Hong Kong City. De ochtend alleen de stad ontdekt. Een klein loopje naar de promenade, waar de enorme Skyline van Hong Kong Island boven alles en iedereen uittorende. Echt huge! Via de Avenue of the Stars naar de veerpont die me naar de overkant bracht. Omdat alles in het Engels is, iedereen spreekt ook Engels, waande ik me in New York. Denk de Chinese tekens weg en je bent ‘r. Ingecheckt in m’n hostel en verder gewandeld over boulevards en fancy winkelstraten. Om half 3 inderdaad de deal afgerond met Mr. Hou, vrij vertaald Mr. De Aap. Waarna ik Hong Kongese (?) Kammy heb ontmoet die me wilde gidsen door de stad. Zo zaten we al gauw in de tram naar Victoria Peak, waar je het mooiste uitzicht over de stad heb. Klopt! Lekker gegeten, en in avond met Dieter en Kammy een lasershow over de rivier gezien. Daarna Kammy bedankt en terug naar het hostel waar ik nog met 2 Australische dames naar een bar ben gegaan. 8 euro voor een biertje. Ik heb het er bij 2 gelaten.

De dag erna was heerlijk ontspannen. Museumpje bezocht en eindelijk weer van zonnestralen genoten! Rond 16.00u weer via Ming Kok (oude gedeelte HK) terug met de trein naar de grens en de metro naar Shenzhen. Aldaar mijn COUCH ontmoet. Sinds een maand op couchsurfing.org actief. Een website waar je mensen kunt ontmoeten waar je op hun bank kunt slapen. Een goedkope ideale om locals te ontmoeten dus. Hailiu was mijn gastheer, die ik trakteerde op een overheerlijke pizza. In de avond gechilld en geouwehoerd over de 3-eenheid reizen, voetbal en vrouwen. Op de bank in slaap gepit en de volgende ochtend om 5.00u was Hailiu zo vriendelijk mij op het vliegveld af te zetten! Bij thuiskomst diezelfde dag kon ik me al meteen weer voorbereiden op een volgende trip: 6-13 februari Shanghai!

Week 5: De derde 23 miljoen mensen!
Na 4 dagen lesgeven stond ik dus woensdag in Qingdao, waar mijn vliegtuig naar Shanghai zou vertrekken. De reden voor dit bezoek was het vieren van het Chinese Nieuwjaar (Spring Festival): 14 dagen lang vuurwerk, eten, drinken, feesten en gezelligheid. Het belangrijkste festival in China. Ik hield het bij 7 dagen en dat bleek meer dan genoeg om me kostelijk te vermaken. Ik kan redelijk kort zijn: Shanghai is DE grootste stad qua inwoners (zonder buitenwijken/steden) ter wereld. Met 23 miljoen mensen zou je dus wel wat verwachten. Helaas is het toeristische gehalte niet bijster hoog. Slechts een paar musea, een mooie skyline vanaf De Bund (belangrijkste straat aan de boulevard) en een themepark, en dat was het. Dat wist ik van tevoren. Doel was dan ook om veel mensen te ontmoeten en lol maken. Dat is gelukt. Op de 1e avond was er al een meet-up/diner met Couchsurfers (zie hiervoor), waar 15 nationaliteiten op af kwamen. Met 5 van deze mensen, allemaal student of expats, ben ik dan ook de hele week op stap geweest. 4 avonden stappen, 2 dagen sightseeing en 1 traditioneel Chinees Oudjaarsdag waren het gevolg. Oudjaarsdag valt hier dit jaar op zaterdag 9 februari en via Couchsurfing een Shanghaiese ontmoet die een dumpling-feest zou houden. Zo zat ik met 14 mensen dumplings (deegballetjes met vlees of groenten erin) te maken, terwijl de traditionele TV-show (700.000.000 kijkers!) op de achtergrond aanstond! Die kan weer op het CV. Daarna gezellig gedronken en ’s avonds naar een club, waar de vroege uurtjes werden aangetikt. Shanghai: bedankt!

En nu is het maandag 18 februari en heb ik alweer het geluk dat ik m’n volgende ticket heb geboekt. Ik besef wel degelijk dat ik voorrecht heb om dit allemaal te kunnen, dat wij hier Frank en Frey de wereld over kunnen en dat zoveel mensen dat niet kunnen. Het is goed om daar af en toe bij stil te staan.

Het ticket brengt me naar Maleisië, op 12 maart, waar ik 5 weken ga rondreizen door Maleisië, Thailand, Singapore en de Fillipijnen. Drie redenen: full moon party Ko Phang An (Thailand), orang oetans spotten in Borneo (Maleisië) en duiken met walvishaaien in Donsol (Fillipijnen)…

Pff, soms kan het leven niet op...

Geniet alsof het je laatste dag is ;)